воскресенье, 7 апреля 2019 г.

Եղիշե Չարենց

Դանիել Դզնունու հուշերից

Առաջին անգամ նրանք հանդիպեցին 1922թ-ին ՝ Երևանում: Դանիելի համար Չարենցը աշխույժ մարդ էր, երբեմն տաքարյուն, սիրառատ ու քնքուշ: Նրա ստեղծագործությունները նման էին նրան ՝ շատ տարբեր էին: Երևանում Չարենցը իր կնոջ հետ ապրում էր հյուրանոցում, սիրում էր իր հարևանների հետ զրուցել, խոսել թատրոնի և գրականության մասին: Նա շատ կապված էր իր կնոջ՝ Արփիկի հետ և շատ էր սիրում նրան: Արփիկը իր մտերիմ ընկերն էր, ստեղծագործական աշխատանքի մեջ նա էր ոգևորում Չարենցին։ Արփիկի մահից հետո շատ դժվար վերականգնվեց,

Հաճախ կարելի էր տեսնել Չարենցին մեր հյուրանոցի միջանցքի ծայրին կամ բակի կողմը նայող պատշգամբում՝ շրջապատված իր հարևաններով: Երբեմն նա կատակում էր իրեն շրջապատող կանանց հետ՝ խոսելով նրանց կենցաղային անհարմարություների, սնունդի և այլ դժվարին պայմանների մասին: 
Իր որոնումների նման անհարթ էր Չարենցի անձնական կյանքը, որի ամեն մի շրջադարձը խոր ապրումներ է պատճառել պոետին: Հատկապես ցնցող էր այն մեծ վիշտը, որ դաժան մահը պատճառեց նրան՝ խլելով իր կյանքի լավագույն ընկերոջը՝ Արփիկին: Շատ ջանք թափեցին ընկերները, մինչև որ կարողացան վերականգնել նրա հոգեկան հավասարակշռությունը:

Комментариев нет:

Отправить комментарий