Սամսոնն ու Դալինան

Իսրայելում Աստված մարդկանց թողնում էր ապրել բարությամբ, սակայն այնտեղի մարդիկ ընդդիմանում էին Աստծուն և գողություններ էին անում։ Աստված իմանալով նրանց չար արարքների մասին, նրանց քառասու տարով դնում է  փղշտացիների տիրապետության տակ  ։ Իսրայելում մի կին ու ամուսին էին  համեստ ապրում, հավատում էին Աստծուն և միշտ հարազատներին ու բարեկամներին օգնում, աղոթում էին ու պաս պահում, սակայն նրանք մի մեծ վիշտ ունեին՝ նրանք զավակ չունեին։ Այդ ժամանակ ասում էին անպտուղ ընտանիքը Աստծու կողմից մերժված էր։ Մի օր Աստծու հրեշտակը գալիս է նրանց տուն և ասում է, որ Տերն նրանց աղոթքներն լսել է և նրանց պարգևելուէ մի որդի, բայց այդ որդին յուրահատուկ է լինելու, այդ պատճառով նրա մազերը չպետք է կտրեն, քանի որ նրա ուժը մազերի մեջ է։
Մի տարի անց ընտանիքը զավակ է ունենում, անունը դնում է Սամսոն։ Եթե ընդհարապես երեխաները մեծանում են տարով, Սամսոնը մեծանում էր ժամ առ ժամ։ Այնպես է լինում, որ Սամսոնը սիրահարվում է մի աղջկա, ում անունը Դալիլա էր։ Դալիլան սիրում էր պճնվել, սնգույրով այտերը  պատել, իսկ Սամսոնը միամիտ էր և սիրահարվել էր նրան։ Փղշտացիների թագավորը Դալիլային հրամայում է, որ Սամսոնի գաղտնիքը նրանից իմանան։  Երբ Սամսոնը  հետ է գալիս մարտից, Դալիլան նրան , հարցնում է գաղտնիքը, իսկ խեղճ Սամսոնը հիացած նրա գեղեցկությամբ՝ զիջում է։ Գիշերը երբ Սամսոնը քնում է ,Դալիլան մկրատով կտրում է մազերը և հանձնում թագավորին։ Նրանք Սամսոնի ձեռքերը շղթայում են, աչքերը հանում և գցում բանտ։  Բայց նրանք չգիտեյին, որ Սամսոնի մազերը աճելու հետ նրա ուժնել է վերականգնվում։

Մի օր գինարբուք էր պալատում, և Սամսոնին նվաստացնելու համար նրան ստիպեցին պարել։ Հպարտ Սամսոնը մտածեց , թե ավելի լավ է մեռնել, քան այսպես ապրել։

Եվ հենվելով պատին՝  ձեռքերը դրեց աջ ու ձախ սյուններին ու կործանեց ամբողջ պալատը։ Պալատը փուլ եկավ թագավորի և հյուրերի վրա, նաև Սամսոնի վրա։ Իսկ Դալիլայի մասին ոչ մի տեղեկություն չկա, միայն կարող ենք հուսալ, որ նրա վրեժի պատիժը հասավ։